آرامش حاصله از طریق تکنیکهای یوگا
 
درباره وبلاگ


افکار آزاد=برداشت درست از زندگی...
آخرین مطالب
پيوندها
نويسندگان



نام :
وب :
پیام :
2+2=:
(Refresh)

<-PollName->

<-PollItems->

خبرنامه وب سایت:

برای ثبت نام در خبرنامه ایمیل خود را وارد نمایید




آمار وب سایت:
 

بازدید امروز : 112
بازدید دیروز : 60
بازدید هفته : 274
بازدید ماه : 271
بازدید کل : 160886
تعداد مطالب : 204
تعداد نظرات : 18
تعداد آنلاین : 1



سقوط آزاد








تا امروز خورده فرهنگهای زیادی وارد فرهنگ اصیل ما شده اند، به صورت تهاجمی و خواسته و یا به شكلی ناخواسته، یکی از اونها فرهنگی است که از غرب و آمریکا نیامده، بلکه خواستگاه آن کشور هندوستان است.
گاهی ما جوانترها، هدف را می بینیم و وسیله و راه رو اشتباه انتخاب می کنیم و در نتیجه به بیراهه می ریم و ممکنه به پرتگاه هم بیفتیم.


بله یک خورده فرهنگی که وارد کشور ما شده و فرهنگ بومی ما نیست، مکتب فلسفی یوگاست.


یوگا یعنی چی؟

یوگا رو آقای پاتانجلی هندی تاسیس کرد و برای اون هشت مرحله متصوّر شد، مرحله هشتم و مهمترین اون «سمادهای» (یعنی وصول به مرحله نیروانا) هست.

این آقا گفت: تمام کیهان انرژی است و چیزی به نام جسم وجود ندارد. (چه حرف قشنگی!!!!)

از جمله انسان که در این کیهان می زِیَد سرشار از انرژی است، می گفت؛ انسان هفت کالبد دارد که به صورت تودرتو و پیچیده است. درون هر کالبدی منبع عظیمی از انرژی است که در زیر ستون فقرات انسان است. (به آن کاندالینی یعنی منبع انرژی می گویند).

خلاصه اینکه این آقای پاتانجلی هشت فایده رو برای یوگا می شمارد که هفت تای اون به بدن بر می گرده مثل داشتن اندامی مناسب، صاف شدن شکم، صاف شدن صورت و... و در نهایت یک هدف و فایده معنوی به نام رسیدن به آرامش. (1)

واقعاً یوگا به آدم آرامش می ده؟

1. در هیچ کتاب فلسفی، علمی، مذهبی، این مطالبی که اساس یوگا هستند، تایید نشده است. (پس از هیچ راهی قابل اثبات نیست مگر تجربه یک شخص به نام پاتانجلی. یعنی این مکتب که یک مکتب فلسفی است، حتّی کتب فلسفی هم آن را تایید نمی کنند).
علاوه بر اینکه موسس این مکتب یکی از اصول آزاد سازی انرژی را رهاسازی غریزه و شهوات می داند که در هیچ دین و مذهبی پسندیده نیست و خود تنش زا و مخالف آرامش است.

2. این روزها به دلیل اینکه استرسها و هیجانات در زندگیها زیاد شده، از طرفی هم بعضیها به دلیل اینکه دستشون خالیه، به این روشها کشیده می شوند. این مال اونهاست، امّا ما که معجونی انسان ساز به نام قرآن داریم، باید به اون مراجعه کنیم، در قرآن خدای خالق رحمن می فرماید: «اَلَّذِینَ آمَنُوا وَتَطمَئِنُّ قُلُوبِهِم بِذِكرِ اللهِ أَلَا بِذِكرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبِ» (2) اگر از عربی کمی بدانیم، متوجّه خواهیم شد که فراز آخر آیه معنای حصر می دهد، یعنی تنها راه اطمینان قلب و آرامش، اعتماد به خداست.

3. این آیات رو ببینید:

اَقِمِ الصَّلُوهَ لِذِکرِی (نماز به جهت نیل به حضور بیشتر خداست) (3)

اَلَا بِذِکرِ اللهِ تَطمَئِنُّ القُلُوبِ (با یاد خدا قلب انسان به آرامش می رسد) (4)

یَا اَیَّتُهَا النَّفسُ المُطمَئِنَّهِ... (ای کسانی که به آرامش عمیق و ناب دست یافتید، شما اهل من شده اید و در بهشت کنار من قرار دارید، «بهشت شما این است که کنار من هستید».(5)

اگر این سه آیه در کنار هم گذاشته شود، به دست می آد که تنها راه و روش جهت نیل به اهل الله شدن و کنار او به آرامش ابدی نایل شدن، شریعت است. یعنی همان نسخه ای که خدا در کتاب رسولش برای هدایت انسان ارسال کرد.

بی جهت به بیراهه نرویم. اگر کسی واقعا به دنبال تعالی و رشد معنوی است تنها یک راه دارد و آن متن کتاب خداست. راه دیگری نیست بلکه به بیراهه رفتن است.

از کسانی که هنوز شک دارند، می خوام که یک مدّت برای رسیدن به نتیجه مطلوب به خدای خودشان اعتماد کنند، واقعاً! یک مدّت کوتاه می توان امتحان کرد، ببینید فقط همینکه چند روزی یک وعده نماز رو در مسجد باشیم، همینکه روزی دو آیه از قرآن رو بخونیم، به چه آرامشی خواهیم رسید.

این مکاتب، با اون حرفهای ظاهراً شیرین و قشنگ، مال فرهنگ ما نیست، بلکه ما خودمان فرهنگ غنی داریم، با راهکارهای بسیار خوب برای به آرامش رسیدن. طی بیش از هزار سال که دین اسلام همراه فرهنگ غنی ملّت ایران هست، این فرهنگ شکل گرفته است و همه ما وظیفه حفظ اون رو داریم. پس باید بیشتر حواسمون جمع باشه.



1. مرکز پژوهش های اسلامی صدا و سیما، سی دی عرفانهای نوظهور.
2. سوره رعد، آیه 28.
3. سوره طه، آیه 14.
4. سوره رعد، آیه 28.
5. سوره فجر، آیه های 27 تا 30.


نظرات شما عزیزان:

نام :
آدرس ایمیل:
وب سایت/بلاگ :
متن پیام:
:) :( ;) :D
;)) :X :? :P
:* =(( :O };-
:B /:) =DD :S
-) :-(( :-| :-))
نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:







شنبه 6 اسفند 1390برچسب:, :: 15:22 ::  نويسنده : یکی